INFORMACJE DODATKOWE
Msze święte w niedziele i uroczystości:
godz. 9.00, 10.30, 12.00, 13.30, 15.20 i 18.00.
Msze święte w dni powszednie:
godz. 9.00, 10.30, 12,00, 15.20 i 18.00.
Godzina Miłosierdzia
codziennie godz. 15
STRONY INTERNETOWE:
www.milosierdzie.pl – Rektorat Sanktuarium Bożego Miłosierdzia
www.faustyna.pl – Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia
ADRES
Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, ul. Siostry Faustyny 3, 30-420 Kraków
W pobliżu starej klasztornej części wznosi się charakterystyczna sylwetka Bazyliki Bożego Miłosierdzia z wieżą widokową oraz kaplicą Wieczystej Adoracji. Plac pod jej budowę poświęcił w 1999 roku kard. Franciszek Macharski, a niecałe trzy lata później – 17 sierpnia 2002 roku – Ojciec Święty Jan Paweł II, w czasie ostatniej pielgrzymki do Ojczyzny, poświęcił świątynię w Łagiewnikach i w niej zawierzył świat Bożemu Miłosierdziu. 6 marca 2003 roku świątyni nadano tytuł bazyliki mniejszej na mocy listu apostolskiego Jana Pawła II „Cum postremum”, w którym napisano: „Sanktuarium w Krakowie poświęcone Bogu na cześć Bożego Miłosierdzia zostaje podniesione do stopnia Bazyliki Mniejszej. Na wieczną rzeczy pamiątkę.”
„Kiedy odbywaliśmy Naszą ostatnią podróż apostolską do umiłowanego narodu polskiego, wówczas w mieście Krakowie, z duchową radością i dziękczynieniem dnia 17 sierpnia 2002 roku, konsekrowaliśmy Bogu Sanktuarium wzniesione na cześć Bożego Miłosierdzia, to jest w miejscu przebywania świętej Faustyny Kowalskiej. W końcu, wobec nalegań Czcigodnego Brata Naszego, Franciszka Świętego Kościoła Rzymskiego, Kardynała Macharskiego, Arcybiskupa Krakowskiego, całkowicie zatroskanego o propagowanie kultu Bożego Miłosierdzia, pełniąc Naszą Apostolską władzę, za radą Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, postanawiamy, aby Sanktuarium poświęcone Bogu na cześć Bożego Miłosierdzia w mieście Krakowie zostało podniesione do tytułu Bazyliki Mniejszej, z równoczesnym przyznaniem wszystkich praw i przywilejów, które prawnie przysługują świątyniom noszącym tę nazwę, według Dekretu „De titulo Basilicae Minoris” wydanego dnia 9 listopada 1989 roku. Wyrażamy życzenie, aby ten Nasz Dekret przyczynił się do rozpowszechnienia kultu Bożego Miłosierdzia zarówno w Archidiecezji Krakowskiej, jak i na całym świecie, a także by przyczynił się do duchowego postępu wszystkich wiernych. Bez względu na jakiekolwiek przeciwne rozporządzenia.”
Dane w Rzymie, u świętego Piotra, pod pierścieniem Rybaka, dnia 6 marca 2003 roku, w dwudziestym piątym roku Naszego Pontyfikatu.
JAN PAWEŁ II, PAPIEŻ
ODPUSTY DLA NAWIEDZAJĄCYCH BAZYLIKĘ MNIEJSZĄ
Odpustu zupełnego udziela się wiernemu, który nawiedzi bazylikę i tam pobożnie odmówi Ojcze nasz i Wierzę w Boga:
w rocznicę poświęcenia tejże bazyliki (17 sierpnia),
w dniu liturgicznego obchodu uroczystości jej tytułu (Niedziela Miłosierdzia),
w uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła (29 czerwca),
w rocznicę nadania kościołowi tytułu bazyliki mniejszej (6 marca),
raz w roku, w dniu ustalonym przez miejscowego ordynariusza,
raz w roku, w dniu dowolnie wybranym przez każdego z wiernych.
Wnętrze Bazyliki
Bazylika została zbudowana według projektu Witolda Cęckiewicza. Przed wejściem, w Roku Miłosierdzia – 13 grudnia 2015 roku – została uroczyście otwarta Brama Miłosierdzia, na której wypisane są uczynki miłosierdzia co do ciała i ducha w języku polskim i angielskim.
Już po wejściu do świątyni łatwo zauważyć, że kształtem przypomina okręt i kojarzy się ze współczesną „arką przymierza”, w której znajdują ocalenie wszyscy pokładający nadzieję w miłosierdziu Bożym. W prezbiterium, za dużym kamiennym ołtarzem, znajduje się tabernakulum w kształcie kuli ziemskiej z zarysowanymi kontynentami, które otacza targany silnymi wiatrami krzew, symbolizujący współczesny świat i człowieka miotanego różnymi prądami. W ten krzew nad tabernakulum, na którym wyraźnie widać wpisane kontynenty, wpisany jest obraz Jezusa Miłosiernego, namalowany przez artystę Jana Chrząszcza. Obok znajdują się obrazy Apostołów Miłosierdzia: św. Siostry Faustyny i św. Jana Pawła II autorstwa Teresy Śliwki-Moskal.Do promieni z obrazu Jezusa Miłosiernego nawiązuje układ drewnianego stropu i marmurowej posadzki, które ułożone są w kształt rozchodzących się z prezbiterium płomieni. Po lewej stronie od ołtarza, na ścianie, umieszczono obraz Ostrobramskiej Matki Bożej Miłosierdzia, a pod nim stoją dwa dzwony:
– dzwon poświęcony Janowi Pawłowi II, na pamiątkę jego pobytu w Polsce w czerwcu 1979 roku. Został on ofiarowany przez ludwisarza z Przemyśla, Michała Woźniaka, w hołdzie Papieżowi, jako owoc jego pracy;
– Dzwon Nadziei, który został poświęcony przez abp. Marka Jędraszewskiego w czasie VII Pielgrzymki Czcicieli Bożego Miłosierdzia – 23 sierpnia 2020 roku. Jego głos w czasie pandemii koronawirusa miał przynosić ludziom nadzieję.
Po drugiej stronie ołtarza znajduje się fragment aktu zawierzenia świata Miłosierdziu Bożemu, którego w tej Bazylice dokonał Ojciec Święty Jan Paweł II 17 sierpnia 2002 roku. Po obu stronach ołtarza znajdują się gabloty z wotami za otrzymane łaski.
Wychodząc ze świątyni, warto zobaczyć jeszcze kropielnice, na których umieszczone są znaki mówiące o odrodzeniu chrzcielnym i wejściu w świat Boga. Ich czasza jest koloru morskiej toni, a przebija w niej znak ryby, symbol chrześcijan. Na chrzcielnicy znajduje się napis: „Jak w Adamie wszyscy umierają, tak w Chrystusie wszyscy będą ożywieni” (1 Kor 15, 22). Na kolumnie, która wspiera czaszę, można zobaczyć symbole, które przypominają o grzechu i łasce – jabłko i chleb.
W kruchcie Bazyliki znajdują się tablice upamiętniające wizytę Ojca Świętego Jana Pawła II do Łagiewnik i konsekrację bazyliki, a także pielgrzymkę papieża Benedykta XVI (27 maja 2006 roku) i Franciszka (30 lipca 2016 roku). Po drugiej stronie zobaczyć można kamień węgielny z Golgoty. Poświęcił go Jan Paweł II 7 czerwca 1997 roku w Łagiewnikach. Został on tu wmurowany przez kard. Franciszka Macharskiego 13 kwietnia 2002 roku. W Bazylice Bożego Miłosierdzia znajduje się największy w Krakowie witraż – umieszczony nad chórem, ma powierzchnię 148 m². Przedstawia ogromne słońce, na tle którego widać świetlisty krzyż – symbol wiary i najbardziej wymowny znak miłosierdzia Bożego. Poniżej linii horyzontu jest morze, które kolorystycznie harmonizuje z witrażami bocznymi w bazylice, mającymi stwarzać wrażenie wynurzania się z głębin morza.
Kaplice w Dolnej Bazylice
W dolnej części bazyliki znajduje się pięć kaplic.
Kaplica Krzyża Świętego (Niemiecka)
Pierwsza po lewej to kaplica Krzyża Świętego. Wystrój kaplicy jest darem arcybiskupa Kolonii, kardynała Joachima Meisnera. Główny akcent wnętrza stanowi krzyż z koroną cierniową oraz brązowa rzeźba św. Teresy Benedykty od Krzyża (Edith Stein). Na obu bocznych ścianach kaplicy znajdują się 15 stacji Drogi Krzyżowej, które ukazują przeniesioną tu i teraz mękę Pana Jezusa. Uzupełnieniem wystroju kaplicy jest krzyż TAU oraz bogato rzeźbiony paschał i świeczniki. Kaplica została poświęcona 31 lipca 2011 roku przez arcybiskupa metropolitę Kolonii, kardynała Joachima Meisnera oraz arcybiskupa-seniora Krakowa, kardynała Franciszka Macharskiego.
Kaplica Matki Bożej Bolesnej (Słowacka)
Wystrój kaplicy, zaprojektowany przez Mariana Sitarczyka, jest darem Kościoła słowackiego. Ukazuje on udział Maryi w tajemnicy życia, męki i zmartwychwstania Chrystusa, w której Boże miłosierdzie znajduje swe źródło życia i świętości. W centralnym miejscu kaplicy znajdują się Pieta, trawertynowy ołtarz, relikwiarz w kształcie zarysu mapy Słowacji oraz krzyż i ambona. Na ścianach znajdują się freski ukazujące siedem boleści Matki Bożej, które opowiadają o:
ofiarowaniu Pana Jezusa w świątyni jerozolimskiej, kiedy prorok Symeon zapowiedział Maryi, że Jej duszę przeniknie miecz boleści;
ucieczce Świętej Rodziny przed Herodem;
zagubieniu Jezusa i poszukiwaniu Go przez Maryję i Józefa;
męce i śmierci Pana Jezusa;
złożeniu Pana Jezusa do grobu.
Na ścianie znajdują się także słowa z „Magnificat” w liturgicznych językach Kościoła: starocerkiewno-słowiańskim, łacińskim, greckim i hebrajskim, o których przypominają Apostołowie Słowian, Patronowie Europy, święci Cyryl i Metody. Przeszklona ściana za ołtarzem pokryta jest grafiką przedstawiającą złożenie do grobu oraz zmartwychwstanie Pana Jezusa. Uroczyste poświęcenie kaplicy przez przewodniczącego Episkopatu Słowacji, biskupa Franciszka Tondrę i władykę Jana Babjaka, arcybiskupa grekokatolickiego Preszowa, oraz metropolitę krakowskiego kardynała Stanisława Dziwisza miało miejsce podczas Narodowej Pielgrzymki Słowackiej – 19 kwietnia 2008 roku.
Kaplica Świętej Faustyny (Włoska)
Centralnie umiejscowiona jest kaplica pw. Świętej Siostry Faustyny – dar Episkopatu Włoch. Została ona przygotowana na setną rocznicę urodzin Apostołki Bożego Miłosierdzia. Jej poświęcenie miało miejsce 27 sierpnia 2005 roku, w setną rocznicę chrztu Faustyny Kowalskiej. Aktu tego dokonał przewodniczący Episkopatu Włoch, kard. Camillo Ruini, w obecności kard. Stanisława Dziwisza, ówczesnego metropolity krakowskiego.
W Kaplicy włoskiej przechowywany jest na stałe Najświętszy Sakrament. Za ołtarzem, który stanowi niejako serce kaplicy, znajduje się tabernakulum w kształcie rozwijającego się kwiatu. Jest to nawiązanie do słów z „Dzienniczka”, że „miłość Boża jest kwiatem, a miłosierdzie owocem”. Nad tabernakulum znajduje się obraz św. Siostry Faustyny z „Dzienniczkiem”, namalowany przez Jana Chrząszcza. Obraz wpisany jest w nastawę ołtarzową w kształcie otwartej księgi, symbolizującej „Dzienniczek”. Przed ołtarzem znajduje się relikwiarz w kształcie róży z relikwiami św. Faustyny.Ołtarz, ambona i podstawa relikwiarza wykonane są z jasnego trawertynu. Ściany wyłożone płytami z polskiego piaskowca, a posadzka ułożona promieniście nawiązuje do górnej części bazyliki i do promieni na obrazie Jezusa Miłosiernego. Całość kaplicy zwieńczona jest kopułą.
Kaplica św. Andrzeja (Grekokatolicka)
Po wyjściu z kaplicy włoskiej natrafiamy na kaplicę św. Andrzeja Apostoła, dar Kościoła obrządku greckokatolickiego z Polski i Ukrainy. Została ona poświęcona 24 czerwca 2007 roku. W uroczystości wziął udział kard. Stanisław Dziwisz, abp Jan Martyniak, metropolita przemysko-warszawski, oraz hierarchowie Kościoła grekokatolickiego i rzymskiego.
Obok ikonostasu z wizerunkiem św. Andrzeja, patrona Kościoła Wschodniego, znajduje się bogata polichromia, która realizuje elementy kanonu ikonograficznego oraz przesłanie o dziejach Kościoła Ukraińskiego. Malowidła przedstawiają m.in. Sobór Bogurodzicy, Chrzest Rusi – Ukrainy oraz Chrystusa Acheiropoietos (Mandylion, Chusta Abgara). Ikonostas wykonał lwowski artysta prof. Lubomir Ledwyda. Na ścianach kaplicy możemy zobaczyć wizerunki Matki Bożej Peczerskiej oraz postacie świętych i męczenników Kościoła Wschodniego i Jana Pawła II. Nad wejściem znajduje się mandylion – w jego centrum widać miłosierne oblicze Pana Jezusa.
Kaplica Communio Sanctorum (Węgierska)
Ostatnia kaplica to „Communio Sanctorum” – dar kościoła węgierskiego. Została poświęcona w 2004 roku przez Prymasa Węgier, kard. Pétera Erdő, oraz kard. Franciszka Macharskiego. Projekt wystroju kaplicy przygotował i zrealizował grekokatolicki kapłan i malarz László Puskás wraz z żoną Nadią.Wystrój kaplicy oparty jest na ikonografii wczesnochrześcijańskiej, w której w centrum umieszczano Chrystusa, po prawej stronie Bogurodzicę, a po lewej św. Jana Chrzciciela. W kaplicy, nad marmurowym ołtarzem, znajduje się mozaika Jezusa Miłosiernego ze św. Siostrą Faustyną, a w otoku umieszczone są słowa: „Jezu, ufam Tobie”. Przed ołtarzem w relikwiarzu złożono relikwie św. Stefana, króla Węgier. Ściany zdobią mozaiki, ukazujące ponad 60 świętych i błogosławionych z Węgier, Polski i innych krajów europejskich. Kompozycje te ukazują ich życie w świetle ośmiu błogosławieństw. Całość zdobi wizerunek Maryi, Matki Bożej.
Kaplica Wieczystej Adoracji
Po prawej stronie od głównego wyjścia z bazyliki znajduje się Kaplica Wieczystej Adoracji, poświęcona w 2004 roku przez kard. Franciszka Macharskiego. Od tego czasu trwa całodzienna adoracja Najświętszego Sakramentu. W przeddzień Święta Miłosierdzia, 2 kwietnia 2005 roku, kiedy Jan Paweł II odchodził do Domu Ojca, rozpoczęła się Wieczysta Adoracja Najświętszego Sakramentu. Ojciec Święty napisał wtedy list do pielgrzymów, w którym wyraził radość z tego wydarzenia: „Cieszę się, że w tę niedzielę rozpocznie się wieczysta adoracja Najświętszego Sakramentu. Nic tak jak eucharystyczna obecność Pana nie uobecnia dzieła miłosierdzia, które dokonało się przez krzyż i zmartwychwstanie.”
Kaplica, wyglądająca jak rotunda, została wybudowana według projektu prof. Witolda Cęckiewicza. Jej wnętrze zdobią witraże z motywami kwiatowymi. W centralnym miejscu znajduje się ołtarz w kształcie płomienia, w którym umieszczona jest monstrancja. Płonie tu wieczna lampka z ogniem Miłosierdzia, który zapalił Jan Paweł II 16 grudnia 2003 roku na znak szerzenia z tego miejsca orędzia o Bożym Miłosierdziu. Od 11 kwietnia 2021 roku możliwa jest całodobowa transmisja z Kaplicy Wieczystej Adoracji na stronie www.milosierdzie.pl.
Strona i artykuł o Dom Duszpasterski Sanktuarium Bożego Miłosierdzia została przygotowana przez: